schôder
Ordinairmint | Dirî cossoune s’ on prononce /sk/ |
---|---|
schôder | eschôder |
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | schôde |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | schôdez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | schôdans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | schôdnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | schôdrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | schôdéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | schôde |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | schôdé |
Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
schôder (viebe å coplemint)
- (viebe å coplemint) broûler al tchôde aiwe.
- Cwand les tchets rivnént todi cawyî dins l' måjhon, on les schôdéve.
- (viebe å coplemint) rinetyî al tchôde aiwe.
- Côper les pexhons a bokets, les schôder el bolante aiwe, les distchåssî, ewalper les rondeles divins do papî årdjinté, après les aveur salé, poevré, avou on ptit boket d’ boure, on pô d’ chalote, les cure a l’ ouxh so des tchôdès cindes — François Nyns (fråze rifondowe).
- (viebe å coplemint) piker avou des ourteyes.
- I m’ a schôdé.
- (imådjreçmint), (belès-letes) efoufyî èn ome pa si beaté.
- On båjhaedje e-st on fwait hisdeus,
Et pwis, n' aveur ki li ptit betche,
Po stitchî l' ome et pol schôder,
On ptit mamé tot court tot setch,
Sins rén dvant po mî l' enonder !— Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 105, "Lu riselet" (fråze rifondowe).
- On båjhaedje e-st on fwait hisdeus,
- (v. sins coplemint) tchåfer d' ådvins.
- Les tchånes volèt tni bon, mins tot broûle et tot crake
Mågré k' on n' bodje a fwait ki cwand on s' sint schôder. — Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), Li ponne dè gård di bwès, p. 149 (fråze rifondowe).
- Les tchånes volèt tni bon, mins tot broûle et tot crake
- (viebe å prono) : Loukîz a : « si schôder ».
Ratourneures
candjî- schôder on pourcea : lyi vudî del tchôde aiwe sol coir, ene feye touwé, po lyi råyî les poys.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîbroûler al bolante aiwe
- Francès : échauder (fr), ébouillanter (fr)