salouwer
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « saluer » (minme sinse).
-
Scouts ki si salouwèt
-
Veterans ki salouwèt
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | salowe |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | salouwez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | salouwans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | salouwnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | salouwrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | salouwéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | salowe |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | salouwé |
Ôtes codjowaedjes | come alouwer |
salouwer (viebe å coplemint) (v. sins coplemint)
- dire bondjoû.
- fé sene bondjoû e passant, diner l' mwin.
- Djel salowe, i n' mi respond nén; djel risalowe, i n' mi respond nén co, mins ça n' m' arivrè pus!
- (mot d’ militaire) mete si mwin dvant l' oraye, a môde di respet (po èn oficî, on sene nåcionå).
- (viebe å prono) si dire bondjoû.
- Fåt k’ on rote tél ki l’ môde el vout ;
Soexhe t i minme tot dji-vou-dji-n’-pou
On s’ salowe come li hôte nôblesse. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.48, “Li Côp d’Chapai” (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîRatournaedjes
candjîdire bondjoû Loukîz a : dire bondjoû
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike salouwaedje so Wikipedia