ritoumer

Walon (Rifondou)

**Alofômes di r(i)-**
avou ene sipotchåve voyale	avou ene divanceye voyale	sipotcheye cogne
ritoumer	ertoumer	rtoumer

Do viebe « toumer », avou l’ betchete « ri- » des viebes

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	r(i)tome
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	r(i)toumez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	r(i)toumans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	r(i)toumnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	r(i)toumrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	r(i)touméve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	r(i)tome
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	r(i)toumé
Ôtes codjowaedjes	come alouwer

toumer on deujhinme côp.
- Ça rtouméve co on dimegne.
- Mins l’vilmeûse mètchanceté, qui s’ècråhe di nos plåyes
  S’ènûl’reût-st-èl vapeûr qui montr’eût dès bouyon,
  Et tot r’toumant so l’tére, èle î sèm’reût pés qu’måy
  Li hayîme di l’Amoûr qu’on s’deût inte vrêys Walons. — Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.170.
(v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « so ») passer d' èn edroet a èn ôte.
- Est-ç' a croere ki l' petchî del mere
  Ritome so l' andje do paradis ? — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "rèsponse d'èfant", p.20 (fråze rifondowe).
(viebe å coplemint) ridivni.
- Mins l’ Ivier ki rtome solitaire,
  El louke filer tot anoyeus
  — Martin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe).