reguiner

Walon (Rifondou)

Do viebe « leguiner » avou l' assaetchance di « riguilite ».

AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀɛ.ɡi.ˈne/ /ʀɛ.ɡɪ.ˈne/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀɛ.ɡi.ˈne/
Ricepeures : re·gui·ner

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	reguene
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	reguinez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	reguinans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	reguinnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	reguinrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	reguinéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	reguene
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	reguiné
Ôtes codjowaedjes	come copiner

toumer raddimint tot ridant ou rôlant so ene sacwè.
- Reguiner al valêye di tos les grés — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Les panes reguinèt al valêye do toet — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Å moumint k' il aléve rabressî s' djeniton, li morea k' el poirtéve lyi fjha ene téle pertinne k' i reguina-st e s' sondje al valêye des nûlêyes — Joseph Mignolet, Li Tchant di m’Tére, p. 71 (fråze rifondowe).
- On deur houyot aveut vnou l’ acsure inte les deus ouys et ene miyete di sonk apixhive foû di s’ narene et reguinéve ossu blanc k’ on feu d’ li — Joseph Vrindts, ”Racontules et råtchåds” (1920), p.124; “Noyé et Noyette (fråze rifondowe).
- Mins sol pezant muroe do vivî tot est trisse,
  Sins l' clapotaedje do rew ki vneut reguiner dvins
  — Louis Lagauche, "L' inmant", Li vivî, (1947), p. 88 (fråze rifondowe).
- A-t on ene rabrouxhe ou del tristesse,
  Ele vos vént fé ene pitite caresse;
  So l' côp, vos sintoz les tourmints
  Reguiner tertos djus d' vos rins
  — Henri Forir, L' awoureus manaedje (fråze rifondowe).
(pa stindaedje do sinse) berlôzer.
- Ca tot tchinlant, nosse djonne feye
  Reguina divins les flots. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.166, “Es Barbou” (fråze rifondowe).