poliner

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye 1

Bodje « polene » avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	polene
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	polinez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	polinans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	polinnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	polinrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	polinéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	polene
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	poliné
Ôtes codjowaedjes	come copiner

poliner (v. sins coplemint)

1. fé des polenes, po èn oujhea.
   • On oya ene poye, djustumint ki passéve si veye divins: tote li sinte djournêye, ci n’ esteut ki magnî, ponre, poliner, magnî, ponre, poliner. — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).

Mots vijhéns

tchire, schiter

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• polèner : JPD

Ratournaedjes

fr= déféquer

Etimolodjeye 2

Bodje « polin » avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Ratournaedjes

fr= pouliner