polene
Etimolodjeye
candjîBodje « pol- » (« poye »), avou l’ cawete « -ene », directumint racuzinåve avou l’ corse « pullina ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɔ.ˈlɛn/ /pɔ.ˈlin/ /pɔ.ˈlœn/ /pu.ˈlɛn/ /pu.ˈlin/ (oyon O.OU)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔ.ˈlɛn/
- Ricepeures : po·lene
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
polene | polenes |
polene omrin (pus sovint eployî å pluriyal)
- crote di poye u di ds ôtes oujheas.
- Des polenes di poye. — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
- Des polenes di pidjon. — Chantal Denis, Lucien Somme, Dictionnaire wallon-français « d’après Nameur èt avaur-là » (fråze rifondowe).
- Po fé crexhe ti moustatche, ti metes del polene di poye dissu tos les djoûs å matén.
- Dinixh ourit on rislet so ses lèpes tot loucant l’ bayaedje, et cwand i veya pår del polenes (do lair-ås-poyes) å pî d’ onk des pikets, i riya tot hôt tot pinsant k’ i n’ saveut nén co mari ç’ côp la. — Jean Lejeune di Djoupeye, Avå trîhes èt bwès, p. 71 (fråze rifondowe).
- Gn a pont d’ fiyåt a des pareys : noer et blanc come des polenes di poye. — André Henin (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjîParintaedje
candjî(minme sourdant etimolodjike)
- Loukîz a : « poye »
Sinonimeye
candjîMots vijhéns
candjîOmofoneye possibe
candjîpolen (o.n., simince des fleurs ramexhné des moxhes al låme)
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîcrote di poye
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike polene so Wikipedia