lustrer

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Do viebe latén « lustrāre », (minme sinse).

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	lustrêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	lustrez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	lustrans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	lustrêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	lustrêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	lustréve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	lustrêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	lustré

lustrer (viebe å coplemint)

1. froyî ene sacwè pol rinde lujhante (å pus sovint, mins nén oblidjî, tot froyant avou on prodût a rlure).
2. (pus stroetmint) cirer, lustrer avou do ciraedje.
3. lustrer des solés.

Parintaedje

• lustraedje, lusse
• dislustrer, ilustrer

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• lustrer : C9, O4

E rfondou walon :

• lustrer : R10 ^(lére)

Li mot n’ est nén dins : C8, R13

Ratournaedjes

lustrer

• Espagnol : lustrar ^(es)
• Francès : lustrer ^(fr)