laminter
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « lamentari » (minme sinse).
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | laminte |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | lamintez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | lamintans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | lamintnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | lamintrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | lamintéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | laminte |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | laminté |
Ôtes codjowaedjes | come bouter |
laminter (viebe å prono)
- plorer so ses rascråwes.
- Cwand l' måleur est fwait, il est fwait, on n' wangne rén a s' laminter — D.T.W.
- Et les pôvès åmes ,
E li spesse nute si lamintèt. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.91, “Vîx Souv’nir” (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
candjîsi plinde foirt et lontins
- Francès : se lamenter (fr)