Etimolodjeye 1

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
gåre gåres

gåre femrin

  1. plaece la ki l’ trén ou l' otobusse ès djoke po les voyaedjeus monter et dischinde, u po tcherdjî u distcherdjî des martchandijhes.
Mots d’ aplacaedje
candjî
Sinonimeye
candjî
Ratournaedjes
candjî
plaece ki les tréns s' arestêynut

Etimolodjeye 2

candjî

Calcaedje do francès « garde » (minme sinse); li minme mot, pår walon, c' est « wåde ».

Sustantif
candjî
singulî pluriyal
gåre gåres

gåre omrin

  1. (no d’ mestî) onk ki wåde on bwès, ene tchesse, ene baye di tchmin d’ fier, ene prôpieté privêye, evnd.
    • Si c’ e-st on gåre, il a l’ air biesse. Sintans lyî l’ pôce ! Henri Simon, « Sètche, i bètche » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.52 (fråze rifondowe).
  2. dins l’ ratourneure : esse di gåre.
Ratourneures
candjî
  1. monter d’ gåre.
    • BERNALMONT. - Blessî ?
      VICTOR. - Deus feyes : ene feye a Saragosse, al tiesse, d' on côp d' pougnård hiné e traite pa on bandit, ene nute, tot montant d' gåre… L' ôte feye, cial å molet, avå l' groûlante Rûsseye. Joseph Mignolet, "Al bèle fontinne, comèdèye è treûs-akes", 1924, p.49 (fråze rifondowe).
Mots d’ aplacaedje
candjî
Sinonimeye
candjî
Ratournaedjes
candjî
onk ki wåde ene prôpieté

Etimolodjeye 3

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « gåre », el pout stitchî vaici.

Mot-fråze

candjî

gåre (nén candjåve)

  1. po mancî ene sakî, dire a èn efant k’ i va esse puni.
    • Gåre a ti !
    • Gåre si vos n’ schoûtez nén !

Ratournaedjes

candjî
po mancî

Waitîz eto

candjî