essôler
Etimolodjeye
candjîBodje « sôl- » (« sô ») avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | essôle |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | essôlez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | essôlans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | essôlnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | essôlrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | essôléve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | essôle |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | essôlé |
Ôtes codjowaedjes | come bouter |
essôler
- (viebe å coplemint) fé tourner l' tiesse, rinde ene miete sô.
- Po fråder les veas, on les ezoûléve avou do peket; mins i faleut bén dôzer — Manfred Lejoly (fråze rifondowe).
- (viebe å prono) : Loukîz a : « s’ essôler ».
Sinonimeye
candjîSipårdaedje do mot
candjîPayis d’ Måmdiy
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13