rihoumer
(Redjiblé di erhoumer)
avou ene sipotchåve voyale | avou ene divanceye voyale | sipotcheye cogne |
rihoumer | erhoumer | rhoumer |
Etimolodjeye
candjîDo viebe « houmer » avou l’ betchete « ri- » des viebes.
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | rihome |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | rihoumez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | rihoumans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | rihoumnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | rihoumrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | rihouméve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | rihome |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | rihoumé |
Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
rihoumer (viebe å coplemint)
- (råle) houmer co on côp, riboere ene sacwè k’ a djusse aparexhou.
- (fizike) fé ridivni wapeur (on likide), tot cåzant d' on sourd di tcholeur.
- Et l’ solo, come po mostrer k’ c’ est bén lu k’ est l’ mwaisse, a rhoumé al mer tot çou ki l’ Mouze lyi aveut-st apoirté et nd a fwait des noûlêyes ki l’ vint a-st atchessî do costé del tere — Henri Simon, "Wice va l’êwe" (1907) (fråze rifondowe).
- I fåt vey li rozêye, cwand k’ ele tronne come des pieles k’ el solo rihome a wapeur, londjinnmint — Louis Lagauche.