ecatiner
Etimolodjeye
candjîBodje « catin », avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes, avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes, fé come li Catin (Catrene II d' Rûsseye) (etimolodjeye nén acertinêye)
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛ.ka.ti.ne/
- Ricepeures : e·ca·ti·ner
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | ecatene |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | ecatinez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | ecatinans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | ecatinnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | ecatinrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | ecatinéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | ecatene |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | ecatiné |
Ôtes codjowaedjes | come copiner |
(viebe å prono) : Loukîz a : « s’ ecatiner ».
- èn nén voleur candjî d' idêye.
- araedjî, måvler.
- S’ on mete des manaedjes sol pavêye
Po dismoure et rbati so l’ anêye
Des djeus k’ c’ est po vs ecatiner. — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « On fait çou qu’on pout po viker», 1922, p.124 (fråze rifondowe).
- S’ on mete des manaedjes sol pavêye
- si måvler.
- Insi, dins l' veye, tot est réglé: Après l' ivier vénrè l' esté; Adon pocwè s' ecatiner?
Sinonimeye
candjî- (si måvler): si mwaijhi, s' amwaijhi, si fé do mwais sonk
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
candjîèn nén voleur candjî d' idêye
- Francès : s’entêter (fr), s’obstiner (fr)