Etimolodjeye

candjî

Do viebe «rindjî», avou l’ betchete « dis- » des viebes avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes (sorwalonde avou -IN- pol calcaedje do francès -AN-).

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) disrindje
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) disrindjîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) disrindjans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) disrindjnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) disrindjrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) disrindjive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) disrindje
pårt. erirece (dj’ a, vos av) disrindjî
Ôtes codjowaedjes come waitî

disrindjî (viebe å coplemint)

  Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

I.

  1. disfé l’ ôre (d’ ene sacwè).
    F. "déranger, déplacer".
  2. dizôrner (ene djin).
    • Lu, c' est onk ki vude del veye: i les vént djinner, disrindjî leu royete — Émile Lempereur (fråze rifondowe).
    • On cok ki tchante å matén, ça disrindje tos ces må-mi-rvént la Chantal Denis (fråze rifondowe).
    F. "déranger, gêner, importuner, troubler".

II. si disrindjî [v.pr.]

  1. fé ene foice, candjî si abitude.
    • Dji m’ a disrindjî e plinne nute po rén.
  2. må si cdure.
    • Nicolas-Joseph Grisar esteut professeur esteut professeur e Rweyål Coledje di Nameur ; mins i s’ disrindje ; ça fwait k’ on l’ evoye a Hal po l’ puni Bernard Louis (fråze rifondowe).
    F. "se méconduire".
  3. (pus stroetmint) aler coûtchî avou èn ome, ene feme k' on n' pout nén.
    • La vint ans, gn aveut ddja des curés ki s' disrindjént.
    F. commettre l'adultère .

Parintaedje

candjî

disrindjaedje, disrindjmint, disrindjant