dispiter
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « disputare » (corwaitî, discuter).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /dis.pi.ˈte/ /dis.pi.ˈtɛ/ /dɛs.pi.ˈtɛ/ /dys.pi.ˈte/ /dis.py.ˈte/ /dis.py.ˈtɛ/ /dœs.pœ.ˈte/ miersipepieuzmint e l’ notule ALW 17.154 .
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dis.pi.ˈte/
- Ricepeures : dis·pi·ter
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | dispite |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | dispitez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | dispitans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | dispitnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | dispitrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | dispitéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | dispite |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | dispité |
Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
(viebe å prono) : Loukîz a : « si dispiter »..
Parintaedje
candjî(minme sourdant etimolodjike)
Sinonimeye
candjîLoukîz a : « si dispiter »
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîLoukîz a : si dispiter