Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) disgueuye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) disgueuyîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) disgueuyans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) disgueuynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) disgueuyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) disgueuyive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) disgueuye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) disgueuyî
Ôtes codjowaedjes come lodjî

disgueuyî

  1. (viebe å coplemint) :
    1. (disgueuyî des mwaijhès paroles) les fé rexhe foû di s' gueuye, les dire.
      • Elle a disgueuyî totes les salopreyes k' elle aveut so l' cour.
    2. (disgueuyî ene djin) traitî, dire des mwaijhès paroles a (ene sakî). rl a: disgueuyter, egueuyî.
      • I s' a fwait disgueuyî pa s' feme.
  2. (v. sins coplemint) rinåder (rivômi).
  3. si disgueuyî (viebe å prono) :
    1. si traitî n' on l' ôte d' tos les nos.
    2. si côrcyî, si måvler.

Parintaedje

candjî

disgueuyaedje

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
vômi des mwaijhès paroles
  •   Francès : vomir (fr), [[{{{2}}}#|{{{2}}}]] [[:débiter:{{{2}}}#Débiter|(débiter)]], [[{{{2}}}#|{{{2}}}]] [[:proférer:{{{2}}}#Proférer|(proférer)]] (des injures);
traiter ene sakî
rinåder
si måvler

Addjectif

candjî
singulî pluriyal
omrin disgueuyî disgueuyîs
femrin disgueuyeye disgueuyeyes

disgueuyî

  1. ki s' a fwait disgueuyî pa ene sakî.
    • I pinséve d' esse disgueuyî, mins on n' lyi a rén dit Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :