côrcyî
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « côrcyî », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kõʀ.ˈsjiː/ /koːʀ.ˈsji/ /kuʀ.ˈsiː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kõʀ.ˈsjiː/
- Ricepeures : côr·cyî
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | côrceye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | côrcyîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | côrcians |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | côrceynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | côrceyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | côrcyive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | côrceye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | côrcyî |
Ôtes codjowaedjes | come tcheryî |
côrcyî (viebe å prono)
- si måvler.
- Il a monté a sminces, et s’ côrcyî podbon — Gaston Lucy (fråze rifondowe).
- Li torea cmince a s’ côrcyî : i xhaerbene
- On m’ pout dire çou k’ on vout, do moumint k’ c’ est po xhiner, dji n’ mi côrceyrè djamåy.
- Ele si côrceye po on rén
- L’ efant m’ a fwait côrcyî tote li djournêye.
- Mins, come dji so todis flåwe èt hal’crosse,
Et qu’dj’a so m’tåve dès prudjes èt dès ôl’mints,
Ni v’côrcîz nin, si, po scrîre sorlon m’gos’,
Dj’a hèré m’pène èl botèye… ås lav’mints !
— Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.171.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjî si måvler Loukîz a : si måvler
- Francès : se courroucer (fr)
Pårticipe erirece
candjîcôrcyî omrin
- Dji m' a côrcyîa toirt.
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | côrcî | côrcîs |
femrin padrî | côrceye | côrceyes |
femrin padvant | côrceye | côrceyès |
côrcyî omrin
- måvlé.
- Li mwaisse est côrcyî sor vos
- Elle s’ efiedje dins on tas d’ coides, toume, et s’ rileve côrcieye — Bernard Jacob (fråze rifondowe).