chlinguer
Etimolodjeye
candjîBodje vî francès « eslingue » (chlin), pal voye do picård, avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Viebe
candjîchlinguer (viebe å coplemint) (1ire troke) (codjowaedje)
Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | chlingue |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | chlinguez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | chlingans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | chlingnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | chlingrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | chlinguéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | chlingue |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | chlingué |
Ôtes codjowaedjes | come baguer |
- bouxhî avou ene sicoreye.
- bouxhî foirt so (ene djin, ene biesse).
- (pa stindaedje do sinse) touwer, distrure (tote ene peuplåcion d' biesses).
- Des niersons, on nd a veu des monceas di spotchîs so les voyes; il avént profité ki les rnåds avént bråmint stî chlingués pal minêye di raedje di 1968-1969 — Lucyin Mahin, Ène bauke su lès bwès d’ l’ Ârdene, p. 331 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîbouxhî foirt
- Francès : rouer de coups (fr)