carote
Etimolodjeye 1
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « carote », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ka.ˈʀɔt/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : ca·rote
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
carote | carotes |
carote femrin
- (plante) sôre di verdeure, avou ene grosse rodje (ou blanke) raecinêye, ki l’ sincieus no, c’ est : Dauca carota.
- Si on pôreut payî avou des ronds d' carote, tolmonde freut s' djårdén — Pierre Faulx (fråze rifondowe).
- påte do mayisse.
- Les biesses assotixhèt après les carotes di mayisse dins l' essilaedje — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece, a "assoti" (fråze rifondowe).
- frut do sapén, la k' gn a les grinnes.
- Les carotes di sapén, si ele si drovèt, c' est po fé bea tins — Motlî Anselme so les cortis a Bietris (fråze rifondowe).
- rôlea d' toubak ås penêyes.
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
candjîEtimolodjeye 2
candjîBodje « rote » avou l’ betchete « ca- »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.ˈʀɔt/ /a.ˈʀut/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ka.ˈʀɔt/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : ca·rote
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
carote | carotes |
carote femrin
- toû po djonde èn ôte.
- I m' a saetchî ene carote — D.T.W (fråze rarindjeye).
- toû po bén ovrer dins on metou mestî.
- Dj' è vôreu bén trover, mi, des djonnes, po lzî aprinde les carotes do mestî — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîE rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîtoû po bén ovrer
Codjowa
candjîcarote
- indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî; suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî et kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « caroter »
- Dji carote ciddé dispu deus grossès eures, et nolu ki vént.