brocale

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « broc- » ‎(« broke ») (avou les rîles di scrijhaedje do son K) avou l’ cawete « -ale »; mot cité dins l’ FEW 1 546b.

Prononçaedje

AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bʀɔ.ˈkal/ (minme prononçaedje pattavå)
Ricepeures : bro·cale

Sustantif

singulî	pluriyal
brocale	brocales

brocale femrin

(ahesse di manaedje) (vî mot) baguete di sapén (kécfeye avou del soûfe ås deus dbouts) po-z aloumer s' pupe e prindant do feu dins li stouve.
- Dins les cafès, on håynéve les brocales sol tchiminêye, dins on bocå d' keuve; vos prindrîz ene brocale, vos metîz l' copete dins li stouve, vos aloumîz vosse pupe, et après ça, vos rmetîz çou ki dmoréve del brocale dins l' bocå — Joseph Osselet (fråze rifondowe).
- Vos batîz roed l' briket po-z esprinde l' amadou, dji vou dire li boloe, pu vos vs tchôkîz l' åme foû do coir etot shoflant po-z aloumer l' brocale — Joseph Kinable (fråze rifondowe).
- …Cwand l' solea nos tijhnêye avou l' feu d' ses brocales — Èl Bourdon, l° 4 (12-1949) (fråze rifondowe).
(pa stindaedje do sinse) aloumete fosforike.
- Aboule mu ene brocale po-z aloumer l' gaz.
- Et cwand il a pafté come ene macrale
  Come si vos dmandîz ene tchårité,
  L’ ome vis rind vosse boesse di brocales. — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Triolet », p.102 (fråze rifondowe).
- Li tins di prinde on bordon d' cére ey ene boesse di brocales foû do ridant et l' moxhe rivole dizeu l' tåve — Jean-Marie Masset, divins Echos (pitite gazete di Måmdiy), n° 29, 15-8-1975 (fråze rifondowe).
- Ni va nén dire çou k’ on-z a fwait avou l’ brocale k’ on-z a hapé dins l’ brocalî k’ est sol dresse del tchambe addé li stouve, saiss, Djåke ! — Jacques Dupuis, Li Rantoele, l° 58 (2011) (fråze rifondowe).
sacwè k' a l' cogne d' ene baguetes di sapén po-z aloumer s' pupe.
- C' est l' bezogne di pårén Def di rcôper les canadas a grossès brocales — Chantal Denis, One sâcréye pitite ârsouye, p. 45 (fråze rifondowe).