Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « allumette » (minme sinse), çou ki dene on mot bodje « aloum- » ‎(« aloumer ») avou l’ cawete « -ete » ey avou l’ betchete « a- »; (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1950)

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
aloumete aloumetes

aloumete femrin

  1. (ahesse di manaedje) pitite brocale avou ene tiesse di fosfôre, ki s' esprind tot l' froyant.
    • Riwaitîz, vla des petårds al metche et des aloumetes; on va rire — Bernard Cuvelier (fråze rifondowe).
    • Fåt dire ki les femes ki rnetiént les classes après cwatre eures nos facilitént l' ovraedje: ele vudént les cindes et aprestént ddja les gazetes et les ptits bwès. E-n arivant å matén, dji n' avéns pus k' a î mete ene aloumete Émile Pècheur (fråze rifondowe).
    • –Alez, vite, evoye
      –Tes aloumetes !
      –Dj' a leyî toumer l' boesse tot près … Tot près …
      Paul-Henri Thomsin, ratournant Maigret èt l’danseûse d’å Gai-Moulin, 1994, p. 5 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

candjî
pitite brocale a tiesse di fosfôre  Loukîz a : brocale

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike aloumete so Wikipedia