ahertchî
Etimolodjeye
candjîDo viebe « hertchî », avou l’ betchete « a- » d’ aprepiaedje des viebes
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | ahetche / ahertcheye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | ahertchîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | ahertchans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | ahetchnut / ahertcheynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | ahetchrè / ahertcheyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | ahertchive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | ahetche / ahertcheye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | ahertchî |
Ôtes codjowaedjes | come hertchî |
ahertchî
- (viebe å coplemint) hertchî aviè lu.
- Po-z ahertchî l' tcherete cial, i fårè bén deus tchvås.
- Li Bon Diu k' a ene longue vedje, fjha miråke, ca l' pôve moite,
Ahertcha-st e corant l' ome k' ele aveut-st inmé…— Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.87 (1929), "Li molin dè vî Stiène" (1925) (fråze rifondowe).
- (viebe å coplemint) assaetchî.
- A moens ki Djan n' ahetche co Louise avou lu al fene copete di Rwezire po vey s' emonter l' lune dizeu l' Oûte. — Joseph Mignolet, "Li vôye qui monte" (1933), p.27 (fråze rifondowe).
- Les prumîs acoirds del muzike ahertchèt co ene feye les djonnès djins divins l' hoûlåde flouxhe des danses. — Victor Carpentier (fråze rifondowe).
- ((viebe å prono) : Loukîz a : « s’ ahertchî ».) si trinner aviè l' cåzeu.
- Li pôve vî s' ahertchive come i poleut.
- Mins sol pazea, voci l’ blonde Hanriyete,
Sotnant s’ grand-mere ki s’ ahetche tot tronnant
Pîtant, pîtant, on s’ amoenne e gloriete— Martin Lejeune, "L’orake dèl magriyète" (fråze rifondowe).
Contråve
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîhertchî aviè lu