adjnoyî
-
adjnoyî on chamo pol médyî
Etimolodjeye
candjîBodje « a djno » (avou on ristitchî Y po stoper l’ ahiket) çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -î » des viebes avou l’ betchete « a- » des viebes (fåsse betchete).
Disfondowes: agn'gnoyî, agn'gnoyi, agn'gnoler.
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | adjnoye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | adjnoyîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | adjnoyans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | adjnoynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | adjnoyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | adjnoyive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | adjnoye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | adjnoyî |
Ôtes codjowaedjes | come waitî |
adjnoyî (viebe å coplemint)
- fé mete a djno.
- Il adjnoyèt l' chamo, et l' epater avou ene coide ki passe dizeu l' cô.
- (viebe å prono) : Loukîz a : « s’ adjnoyî ».
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîCoinrece Payis d' Dinant & Bassårdene.
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.