Etimolodjeye

candjî

Bodje « djen- » ‎(« djino ») avou l’ betchete « a- » des viebes et l’ cawete di codjowaedje « -i ».

Prononçaedje

candjî

adjeni (viebe å coplemint) (4inme troke) (codjowaedje) (å prono : s’ adjeni)

  1. adjnoyî
    • Fijhoz adjeni vost efant !
  2. (viebe å prono) :  Loukîz a : « s’ adjeni ».

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî

 Loukîz a : adjnoyî

Pårticipe erirece

candjî

adjeni omrin

  1. Pårticipe erirece omrin do viebe "adjeni".
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Codjowas

candjî
Dobès rfondowes
adjeni   adjenixh
Do viebe «adjeni»
  1. indicatif prezintrece, prumire djin do singulî
  2. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece

Addjectif

candjî
singulî pluriyal
omrin hati hatis
femrin padrî hateye hateyes
femrin padvant hateye hateyès

adjeni omrin

  1. k' est adjeni.
    • Adjeneye la sol verdeure d' on rivadje,
      Ses crolés ouys ont l' coleur di l' airdiè,
      Et ses blancs bresses po cdure si doûs lingaedje,
      Batèt l' cadince cwand dj' lyi va dire adiè…Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 108-109 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

candjî
adjeni