Djan

Loukîz eto : djans.

Walon (Rifondou)

**Dobès rfondowes**
Djan		Djihan

Etimolodjeye

Disfondowe di « Djihan » (avou fondaedje do H prumrece) ; pitit no divnou no d’ famile.

Prononçaedje

AFE :
- diferins prononçaedjes :
  - /d͡ʒã/ /d͡ʒɔ̃/
  - (pa rfrancijhaedje) /ʒã/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒã/
Ricepeures : nén rcepåve

No prôpe

omrin	femrin
Djan	Djene

Djan omrin

omrin ptit no.
no d’ famile walon, ki si scrît, asteure, e l’ Estat civil bedje : Jean.
E cisse pådje ci, n’ a co pont d’ definixha pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.
.
- Mins les soteas, veyoz vs, ni sont nén Djan,
  I n’ fjhèt djamåye rén a mwetî. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.180, “Es Châte” (fråze rifondowe).

Notule d’ uzaedje

Les ptits nos walons toumît foû uzaedje po-z atôtchî les djins diré l’ kimince do 20e sieke. I n’ avént djamåy sitî rashious a l’ Estat Civil (k’ a-st ataké tins do redjime francès). Il ont sorviké e 20e sieke pal voye des pîces di teyåte et des belès-letes. Divant çoula, bråmint avént divnou des no d’ famile ou esse riprins come diterminant dins des nos d’ plaece d’ aplacaedje tîxhon. Il estént wårdés eto divins les nos d’ sints fiestis el Walonreye. A pårti del fén do 20inme sieke, pår dins les belès-letes e walon, on a siervou les ptits nos rfrancijhîs, riscrîts a môde do sistinme Feller.

Ratourneures

on bon Djan: on bråve ome, ki n’ si måvele nén a cåze di s’ feme.
on Djan ås pidjons : on pidjonisse, colebeu.
on Djan ås coks : on cokî.
Cwand on n’ a nén Djan, on a Djene u : Cwand c’ est nén Djan, c’ est Djene : On a totès sôres di mizeres al cawêye.
Mwaisse Djan ki rmostere si curé : dijhêye po onk ki s’ vante, u ki ndè vout saveur dipus k’ on pus malén k’ lu.
I fwait Djan ki rît et Djan ki brait : I fwait do solea, et do côp après, i ploût.
Djan et Djene fiyént del tchene; Djan trota Djene si såva : u : Djan et Djene rivnént d’ Dinant; Djan touma, Djene li ramassa; Djene fijha des vôtes et Djan lzès magna : Rime-rame d’ efant