Etimolodjeye

candjî

No d’ fijheu do viebe : « coleber ».

Prononçaedje

candjî
 
Colebeu avou ses colons

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
omrin colebeu colebeus
femrin colebeuse colebeuses
colebresse colebresses

colebeu omrin

  1. (mot d’ colebeu) onk k' aclive des colons.
    • Mins vos, Djôzef, k’ est l’ fi d’ on colebeu et d’ on fén, bén k’ i n’ åye måy tchançlé, vos dvoz-t-esse èn amateur ? Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.22 (fråze rifondowe).
    • Å mitan des waides et des djårdéns, i gn a cial, l' ovroe d' èn årmurî, la, li colebire d' on colebeu ! Paul-Henri Thomsin, "Li vî bleu 2", 1980 (fråze rifondowe).
  2. sakî ki wåde des colons dås ôtes ou ki saye d' elzès assaetchî.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ratourneures

candjî
  1. colebeu d’ oujheas : onk k' inme les oujheas
  2. djonne colebeu, vî bribeu : piede bråmint des çanse kî voet l' colebreye voltî

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
onk k' aclive des colons