wekiner

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « wekene » (avou candjmint d’ voyale) avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes, (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2004).

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	wekene
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	wekinez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	wekinans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	wekinnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	wekinrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	wekinéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	wekene
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	wekiné
Ôtes codjowaedjes	come copiner

wekiner (v. sins coplemint)

1. (cronolodjeye) passer l' wekene.
   • I m' ont atourné po-z aler wekiner, tote li famile, el montinne — Lucyin Mahin, Vera.

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.