timpe
Etimolodjeye 1
candjîTayon-bodje latén « tempore » (tins ki passe).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /tɛ̃p/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : nén rcepåve
Adviebe
candjî- foirt å matén.
- Dimwin, i s’ fårè lever pus timpe.
- Il est cial al mwaireye. Ouy, vos avoz cwité nosse Bele Fontinne si timpe. — Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.9 (fråze rifondowe).
- divant l’ moumint k’ on l’ atindreut.
- Après la, li solo s’ coûtche ene eure pus timpe ki vaici et les djins vont doirmi avou les poyes. — Jean-Pierre Dumont.
Parintaedje
candjî(minme sourdant etimolodjike)
Mots d’ aplacaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Sinonimeye
candjîRatournaedjes
candjîfoirt å matén + divant l’ moumint k’ on ratindreut
Etimolodjeye 2
candjîDo latén tempora (pluriyal di tempus, li tins). Motoit bén paski c' est a cisse plaece la k' aparexhèt les prumîs blancs tchveas.
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
timpe | timpes |
timpe femrin
- timpli (plaece sol costé del tiesse, etur les orayes eyet l' front).
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Sinonimeye
candjîParintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîEtimolodjeye 3
candjîSustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
timpe | timpes |
timpe omrin
- plaece sacrêye des viyès rlidjons, des Protestants, des Francs Maçons, evnd.
- Distrujhoz ci timpe ci et mi, so troes djoûs, djel ridresrè. — Jean-Marie Lecomte, Evandjîle sint Djan (ratournaedje).
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîMots vijhéns
candjî(minme sourdant etimolodjike)