stronner

Walon (Rifondou)

Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece (dirî voyale)	Dispotchaedje (dirî cossoune)	Divanceye voyale (dirî cossoune)
stronner	sitronner	estronner

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « stronner », el pout stitchî vaici.

AFE :
- diferins prononçaedjes : /stʀɔ̃.ne/ /stʀɔ̃.le/ /stʀoː.le/ /stʀã.ne/ /stʀɔ̃.nɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /stʀɔ̃.ne/
Ricepeures : stron·ner

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	stronne
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	stronnez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	stronnans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	stronnnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	stronnrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	stronnéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	stronne
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	stronné
Ôtes codjowaedjes	sipepieus tåvlea

stronner

(viebe å coplemint) prinde (ene sakî, ene biesse) pal goidje, et serer tot l' espaitchant d' shofler, disk' a tant k' i mourt.
- Sait on kî çki l' a stronné ?
- Cwand l' colere amonte et ki l' five sitronne — Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 112, "Lès såhons dè coûr" (fråze rifondowe).
(viebe å coplemint) avaler d' on plin côp.
- Asteure, sitronner ene gote po rnetyî ses idêyes — Lucien Somme (fråze rifondowe).
- I vs sitronnèt on vere di gote come po rire.
(viebe å coplemint) s' ecrouker (dins ene fråze di noyaedje, tot cåzant d' ene eurêye trop tene).
- C'esteut bon ? :: Oyi, mins on n' pleut må di stronner.
(viebe å coplemint) espaitchî on comiece, ene economeye d' aler, tot metant les pris des ahesseus trop hôt, u les martchandeyes vindowes trop bas.
- Les multinåcionåles nos stronnront, avou leus prodûts transdjenikes.
(v. sins coplemint) ni pus sawè respirer, pask' on vs toide li cô.
- Arestêye ! Dji stronne.
(v. sins coplemint) (mot d’ medcén) si resserer so ene anse di boyea ki s' a stitchî ddins, tot cåzant d' ene rompeure.
- Dji trinne ene drompeure dispu sacwants anêyes
  Mi cingue l' a sotnou, disk' asteure, mins ele riskêye di stronner onk di ces djoûs — Lucien Somme (fråze rifondowe).

stronner l’ poye sins l’ fé braire
stronner a s' loyén : diveur ratinde ene sacwè k' on djéreye après (come on tchén ki vout apicî èn amagnî, et ki saetche après s' laxhe, et si stronner). F. envier fortement.
fåt bén k' on reye, dit-st i l' ci k' stronnéve si bele-mere didins ene coine : sapinsté.