Etimolodjeye

candjî

Mot-brut * «ronf» avou l’ dobe cawete « -ler » des viebes

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) ronfele
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) ronflez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) ronflans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) ronfelnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) ronfelrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) ronfléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) ronfele
pårt. erirece (dj’ a, vos av) ronflé
Ôtes codjowaedjes come shofler

ronfler (v. sins coplemint)

  1. (mot d’ fiziolodjeye) doirmi tôt fjhant do brut do fond del boke.
    • Ca, veyoz vs, cwand on doet s’ lever,
      Ås eures k’ on a si bon d’ ronfler,
      I n’ fåt nén esse nawe, ni pilåte. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.78, “Li p’tit Pît’lé” (fråze rifondowe).
    • Dji ronfele fel; c' est ene afwaire; Pus foirt ki foirt, a tot sketer. Julos Beaucarne (fråze rifondowe).
    • Li feme end a s' crevé sô d' etinde si ome ronfler. Raymond Dambly (fråze rifondowe).
    • Dès tchansons k' ont fât - ké succès ! -
      Ronfler l' public, sâver lès tchèts !
      Asteûre, dj'a tot plin pus d'adrèsse
      Cwand dj' veû, d'vant mi, bâyi l' orkèsse
      Camille Gaspard.
  2. doirmi tôt fjhant on sfwait brut tot djåzant d' on tchet.
  3. fé on gros brut do minme djinre (sitouve å bwès, moteur).
    • Li gros fornea di scroufier ronfléve å mitan del sicole. Arthur Schmitz (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. ronfler come on shoflet d’ foidje
  2. ronfler come ene basse

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Mots vijhéns

candjî
  • (dins sacwants maladeyes) : rôgyî

Pwaire minimom

candjî

rinfler

Ortografeyes

candjî

(ronfler & ronfyî)

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
doirmi tot fjhant on brut do fond del boke