rôbe
(Redjiblé di robe)
Etimolodjeye
candjîSvierba do viebe « rober » (dispouye) adonpwis pa stindaedje di sins cote.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀoːp/ /ʀõːp/
- (pa rfrancijhaedje) /ʁɔb/ Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀõːp/
- diferins prononçaedjes : /ʀoːp/ /ʀõːp/
- Ricepeures : nén rcepåve
-
Viye rôbe
-
Rôbe di marieye
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
rôbe | rôbes |
rôbe femrin
- (mot d' costire) (mot d’ mousseure) lådje femrin mousmint e fôme di wayime k' ewalpêye tot l' coir des spales disk' ås tchiveyes.
- Ele esteut surmint foirt djinnêye
Paski s' cote rimontéve trop hôt
Asteure ele vis scheuve li pavêye,
Avou s' rôbe k' ele rileve trop pô— Martin Lejeune, "Abèye, vite on p’tit galant" (fråze rifondowe). - Li mariêye a mètou si noûve rôbe à fleûrs; so sès spales, elle a mètou on breune châle èt si p'tit vizèdje èst tot fris' dizos l' blanke côrnete qui lî va bin. Insi, vo-l'-la v'nou li grand djoû, vo-l'-la li mariêye. — Jean-François Renkin, dins Li vîye bûse.
- Ene rôbe di soye
K’ on haetche londjinnmint so s’ pus long ! — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Nôvimbe », 1922-23, p.38 (fråze rifondowe). - Moussêye d’ine robe di rodje sôye qui lî strindév les hantches, èle avisév ine foû-naturèle vûzion, ad’hindowe dè s’teûlî po s’murer è l’êwe. — Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 18.
- Mi feme vis va pruster ene rôbe, nosse dame … nos metrans-st adon vos mousmints a souwer. — Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 6 (fråze rifondowe).
- Ele esteut surmint foirt djinnêye
Parintaedje
candjî(minme sourdant etimolodjike)
Mots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîNotule d’ uzaedje
candjîLi mot « cote » est pus corant dismetant ki l' « rôbe » est copuvite poirtêye po les fiesses.