gårdurôbe
Etimolodjeye
candjîRiwalonijhî calcaedje do F. " garde-robe ".
Sustantif
candjîgårdurôbe femrin
- dresse k’ on-z î roistêye les cotes et les manteas, estant pindous. Loukîz a : årmwere.
- Li gårdurôbe del mere ni fjheut waire di hôt […] c' esteut des dozinnes di tot k' ele aveut po s' feye et nén del faflote. — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.25 (fråze rifondowe).
- Li brun costume k' il a strimé cwand il a-st avou fwait dvins les sôdårds pind a ene wesse el gårdurôbe' — Joseph Lahaye (fråze rifondowe).
- Li båshele a drovou l’ paket, riwaitî l’ mousmint, li sayî, si loukî dins l’ grand muroe, a l’ ouxh di s’ gårdurôbe — Lucyin Mahin.
- Dins on teyåte, ene såle di danse, on dancigne dins les froeds payis, såle a l’ intrêye la k’ on leye ses paltots divant d’ moussî.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :