rileyî

Loukîz eto : rilayî.

Walon (Rifondou)

**Alofômes di r(i)-**
avou ene sipotchåve voyale	avou ene divanceye voyale	sipotcheye cogne
rileyî	erleyî	rleyî

**Tripès rfondowes**
rileyî		rilaire		rilaixhî

Do viebe « leyî » avou l’ betchete « ri- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -î » des viebes.

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	rileye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	rileyîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	rileyans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	rileynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	rileyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	rileyive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	rileye
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	rileyî
Ôtes codjowaedjes	come waitî

rileyî

(viebe å coplemint) leyî co on côp.
- Après, to lais toumer l' wå a tere, et li rsouker (li rprinde et li rleyî toumer co on côp) po k' i soeye bén droet do cou — Lucyin Mahin, so l' Aberteke.
- Neni, Djef, t' es nén tot seu; mins ni tchoûle nén insi paski cisse grande sote la ki s' tind ses tchveas e blond, t' a rleyî tchaire co on côp — Lucyin Mahin, ratournant Jacques Brel.
- Måleur å ci k’ n’ a nén fwait
  Ses foices e meyeu d’ l’ anêye !
  Måleur å ci k’ endè rlait ! — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Terza Rima », 1923, p.42 (fråze rifondowe).
(viebe å prono) : Loukîz a : « si rileyî ». si cwiter après s' aveur ritrové.
- On s' a rtrové, on s' va rleyî… — José Schoovaerts, ratournant Jean-Jacques Rousseau (fråze rifondowe).

leyî co on côp