ricrester
Etimolodjeye
candjîBodje "crest-" (cresse), avou l’ betchete « ri- » des viebes; mostrer s' cresse.
avou ene sipotchåve voyale | avou ene divanceye voyale | sipotcheye cogne |
---|---|---|
ricrester | ercrester | rcrester |
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | ricrestêye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | ricrestez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | ricrestans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | ricrestêynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | ricrestêyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | ricrestéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | ricrestêye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | ricresté |
Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
ricrester
- (v. sins coplemint)
- voleur esse pus hôt k' els ôtes.
- Li ci ki sondje a s' vijhén pus k' a lu-minme, i n' ercrestêye nén cwand il a fwait ene sacwè d' bén. — Robert Arcq (fråze rifondowe).
- voleur esse pus hôt k' els ôtes.
- (viebe å coplemint)
- ridressî (rimete droet).
- Grand-pere å coulot do feu, s' aprestêye: i saetche les coines di s' tricoté, ercrestêye si viye carcasse, et båye on bon côp — Henri Van Cutsem, Clérs di leune, 17 (fråze rifondowe).
- ridressî (rimete droet).
Sinonimeye
candjîRatournaedjes
candjîvoleur esse pus hôt k' els ôtes Loukîz a : recrester