ragoster
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « gustare » avou l’ betchete « ra- » des viebes, avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀa.ɡus.te/ /ʀa.ɡɔs.te/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀa.ɡɔs.te/
- Ricepeures : ra·gos·ter
Viebe
candjî| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | ragostêye |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | ragostez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | ragostans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | ragostêynut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | ragostêyrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | ragostéve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | ragostêye |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | ragosté |
| Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
ragoster (viebe å coplemint)
- plaire a ene sakî tot lui acoujhnant ene sacwè ki l' ahåye.
- C' est tot s' plaijhi, cwand Djôr rintere,
Del ragoster, pu del fé boere;
Ele sait k' après si ptit flacon,
C' est on cråne et tchorleu govion
— Henri Forir, L' awoureus manaedje (fråze rifondowe).
- C' est tot s' plaijhi, cwand Djôr rintere,
- sawourer.
- Lès oûys pleins d’låmes, po m’ragrawî ’n’ miyète,
Dj’a r’gosté L’Pan dè Bon Diu, da Simon ;
Da Doné Sålme, dj’a r’sawouré Pitchète ;
Da Defrêcheux, dj’a r’lé lès cråmignons. — Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.174.
- Lès oûys pleins d’låmes, po m’ragrawî ’n’ miyète,
- (viebe å prono) :
Loukîz a : « si ragoster ».
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
