plantchter
Etimolodjeye
candjîviebe fwait sol mot plantche ou plantchî, avou l' sititchete -t-.
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | plantchtêye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | plantchtez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | plantchtans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | plantchtêynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | plantchtêyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | plantchtéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | plantchtêye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | plantchté |
Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
plantchter (viebe å coplemint)
- mete des plantches après (on bastimint, èn ekipaedje).
- Il ont fini l' tcheri, mins i n' l' ont nén co plantchté.
- Les martchands d' tcherbons d' bwès arivént avou leus plantchtés begnons — Lucyin Mahin.
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîF. couvrir de planche, rehausser avec des planches, planchéier.