kischoircî

Walon (Rifondou)

Alofômes di k(i)- / co-

Plinne cogne Lidje-Årdene (betchete sipotchåve)	Cogne Nameur-Tchålerwè (betchete nén spotchåve)	Sipotcheye cogne Lidje-Årdene
kischoircî	coschoircî	cschoircî

Etimolodjeye

Do viebe « schoircî » avou l’ betchete « ki- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -î » des viebes.

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	kischoirceye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	kischoircîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	kischoirçans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	kischoirceynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	kischoirceyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	kischoircive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	kischoirceye
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	kischoircî
Ôtes codjowaedjes	come schoircî

kischoircî (viebe å coplemint)

1. (mot d’ mangon) rissaetchî li pea d' ene biesse di botchreye.
   • K’ aveut i seu don, l’ vî bribeu, k’ shuveut les håyes
     Et k’ rotéve et rotéve todi-måy
     E plin solo,
     So des levêyes ki leu blanc rglatixhaedje
     Aveut broûlé ses djnos
     Et kischoircî s’ vizaedje ! — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Bribeû d’amoûr », 1925, p.55-56 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

k(i)hwèrci, k(i)hwèrcî, c(o)chwarchi.