Loukîz eto : keûr, cour.

Prononçaedje

candjî

Etimolodjeye 1

candjî

Tayon-bodje latén « chorus » (minme sinse).

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
keur keurs

keur omrin

  1. trope di tchanteus.
    • Il a tchanté tot s' acompagnant avou 'ne citåre, il a st apris å peupe d' Israél à louwandjî, i lî a st apris dès keûrs po l' bèni èt l' glôrifyî tos lès djoûs Jean Bosly, ratournant L' imitåcion d' Djezus-Cri.
    • Li tchanson est tchantêye påzès keurs del Rodje Årmêye.
  2. (rilidjon crustinne) pårteye divantrinne di l' eglijhe (ådvins), la k' gn a l' åté.
    • On n' va nén dins l' keur di l' eglijhe.
Ratournaedjes
candjî
trope di tchanteus
pårteye divantrinne d' ene eglijhe (ådvins)

Etimolodjeye 2

candjî

Calcaedje do francès « cœur »

Sustantif

candjî

keur omrin todi singulî dins l’ ratourneure : «par keur»