houlpiner
Etimolodjeye
candjîBodje « houlpén » (avou candjmint d’ voyale) avou l’ cawete « -er » çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -iner ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /hul.pi.ˈne/ /huʀ.pi.ˈne/ /çul.pi.ˈne/ /çuʀ.pi.ˈne/ (H prumrece)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /hul.pi.ˈne/
- Ricepeures : houl·pi·ner
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | houlpene |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | houlpinez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | houlpinans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | houlpinnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | houlpinrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | houlpinéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | houlpene |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | houlpiné |
Ôtes codjowaedjes | come copiner |
houlpiner
- (v. sins coplemint) dimorer sins rén fé.
- Alez s' doirmi el plaece di houlpiner avår la — Motî Toussaint (fråze rifondowe).
- Come li rnetieuse des Tites-Siervice k’ el pormoenne troes eures par moes, leye ossu, elle est reclôse come mi, Carabosse, mi machene al poûssire, est la a houlpiner, bén binåjhe di n’ nén awè a hossî — Lucyin Mahin, ratournant Christiane Blanjean, Li Rantoele 95, waeyén-tins 2020, p. 9 (fråze rarindjeye).
- (viebe å coplemint) fé des sacwès k' on s' è dmefeye.
- Sai dj' çou k' i houlpene la! — Motî Toussaint (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîE cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.
Loukîz a : houlpiner : R10