houlpén
Etimolodjeye
candjîBodje « houlp- » (« houp ») (mot-brut , criyaedje des houlotes u des clouctrês, ki c' esteut les prumîs sinses do mot), avou ene ristitchete -l- ey avou l’ cawete « -én » (tchoezeye come rifondowe, estô del cawete -ea, a cåze del parintêye); mot cité dins l’ FEW 4 517a (ki l' rataetche a «heure»)
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /hul.ˈpɛː/ /hyl.ˈpɛː/ (H prumrece) (betchfessî én, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /hul.ˈpẽ/ (waire u nén prononcî insi å 20inme sieke)
- Ricepeures : houl·pén
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
houlpén | houlpéns |
houlpén omrin
- (oujhea) sôre di tchafô ou d' hoûlote.
- Mi copleu Biernåd et co kékes ôtes ont-st avou l' idêye di mete e leu boesse tos les oujheas di nosse contrêye, del mazindje å pîmåye, tot passant på houlpén et l' pitite houprale des bwès — Pierre Neys, Nosse lingadje, l° 129, djulete 2023 (fråze rifondowe).
- (no d’ biesse) sôre di crapåd, ki l’ sincieus no, c’ est : Alytes obstetricans.
- ome ki n' vout rén fé, ki trinne a l' ovraedje.
- vî ome ki n' sait pus ovrer.
- Si trover deus vîs houlpéns avou des biesses, c' est målureus — Motlî del Gléjhe (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîsôre di crapåd
- Francès : crapaud accoucheur (fr)
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike houlpén so Wikipedia (discramiaedje)