Etimolodjeye

candjî

Mot-brut , xhinant des braireyes.

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
hihåhå hihåhås

hihåhå omrin

  1. onk ki creye, ki fwait di s' gueuye.
  2. (pus sovint eployî å pluriyal) grand criyaedje, grand rclamaedje d' ene djin po s' vanter.
    • I fwait des hihåhås po des rins Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Tchaeconk vicotéve sorlon s’ boûsse,
      Nolu n’ meteut des hihåhås
      Po fé l’ djin comifåt
      Et pinser d’ aveur pixhî l’ Mouze. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.89, “Vîx Souv’nir” (fråze rifondowe).
    • Divins ene grande veye come Lidje, i n a des djins, des ptitès djins, ki tnèt ene araedjeye plaece. I n' fijhèt nou hihåhå, portant. I dmorèt dvins les trôs et les naxhes del Cité Jean-Denys Boussart.

Sinonimeye

candjî

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, R13

Ratournaedjes

candjî
onk ki creye, ki fwait di s' gueuye
grand criyaedje, grand rclamaedje d' ene djin po s' vanter
cåzaedje po s' mostrer