Etimolodjeye

candjî

Bodje espagnol « adios » k' a dné eto «ådiyosse» (avou fornaiviaedje /aːd͡ʒɔ//ant͡ʃu/); dijhaedje di trinte-shijh côps «årvey», «adiè».

Prononçaedje

candjî
Asteme ! Ci mot ci a on scrijha « -an- » ki n’ si prononce nén a môde di naziåle /ã/ mins /an/, çou ki respond a on scrijha Feller « -an′- ».

Sustantif

candjî

antchous omrin todi pluriyal

  1. kidujhance grandiveuse, manire di cåzer tot tournant åtoû do pot.
    • Nén tant d’ antchous, prind tes clics et tes clacs et foute mu l’ camp foû d’ cial, et pus vite ki çoula ! Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.27 (fråze rifondowe).
    • Totes les vantijhes et les antchous
      Ki Pire et På dit so nosse conte,
      Est bén sot cila ki les aconteJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.19, “Avâ l’ Aiwe” (fråze rifondowe).
    • Ca sins fé d’ antchouss, S’ elle etind l’ bagou, Minme les crasses, Di-s tu bén k’ djamåy Ele ni t’ prustêyrè Si camaedje François Nyns, ratournant Georges Brassens (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. sins antchous, sins fé d' antchous : sins si rtourner dpus k' ça. F. sans façon.

Sinonimeye

candjî

C' est des mots sovint å pluriyal; miersipepieuzmint e l’ notule ALW 17.148 .

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant

Ratournaedjes

candjî
manire di s' kidure grandiveuzmint