Etimolodjeye

candjî

Do viebe « haver », bodje tîxhon * « hav », adon racuzinåve avou l' norvedjin « haav ».

Prononçaedje

candjî
 

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
havroûle havroûles

havroûle femrin

  1. (mot d’ pexheu) filet adjinçné di deus bastons croejhlés et ataetchîs al dilongue d' ene longue vedje.
    • Pexhî al havroûle so Mouze Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Wice sont ele nos viyès havroûles
      Et mes pôvriteuzès lignoûles
      Adjinçnêyes d' ataetches et d' blanc fi?
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 101 (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. côp d’ havroûle


Mots vijhéns

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
filet adjinçné di deus bastons croejhlés et ataetchîs al dilongue d' ene longue vedje
  •   Francès : havenet (fr), sorte de puisette pour la pèche