havroûle
Etimolodjeye
candjîDo viebe « haver », bodje tîxhon * « hav », adon racuzinåve avou l' norvedjin « haav ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /hav.ˈʀuːl/ /av.ˈʀuːl/ Prononçaedje a radjouter /av.ˈʀul/
- (pa rfrancijhaedje) /av.ˈʁul/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /hav.ˈʀuːl/
- Ricepeures : hav·roûle
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
havroûle | havroûles |
havroûle femrin
- (mot d’ pexheu) filet adjinçné di deus bastons croejhlés et ataetchîs al dilongue d' ene longue vedje.
- Pexhî al havroûle so Mouze — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Wice sont ele nos viyès havroûles
Et mes pôvriteuzès lignoûles
Adjinçnêyes d' ataetches et d' blanc fi?
— Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 101 (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- côp d’ havroûle