pexheu
Etimolodjeye
candjîNo d’ fijheu do viebe : «pexhî».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɛ.ˈʃøː/ /pɛ.ˈhøː/ /pɛ.ˈhøːʀ/ /pɛ.ˈçøːʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɛ.ˈʃøː/
- Ricepeures : pe·xheu
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | pexheu | pexheus |
femrin | pexheuse | pexheuses |
pexhresse | pexhresses |
pexheu omrin
- (no d’ mestî) onk ki pexhe.
- On pexheu ki pexheut li long d'ene aiwe pexhrece… — Lucyin Mahin. (ratournant Jean de Lafontaine)
- Li tot novea Marcatchou II,
Monté, tcherdjî, mî k’ on pexheu u,
Sins rprinde alinne porshuva s’ coûsse
Tant k’ fouxhe å båraedje di Vizé— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.8, “Ine Mâle Journêye” (fråze rifondowe).
- (oujhea) vert-pexheu.
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîli ci ki pexhe
oujhea Loukîz a : vert-pexheu
- Francès : martin-pêcheur (fr)