gnåwter

Walon (Rifondou)

Mot-brut «gnåw», avou l’ dobe cawete « -ter » des viebes.

AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɲɔːw.ˈte/ /ɲaːw.ˈte/ /ɲãw.ˈte/ /ɲaːw.ˈtɛ/ (betchfessî å, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɲɔːw.ˈte/
Ricepeures : gnåw·ter

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	gnåwtêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	gnåwtez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	gnåwtans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	gnåwtêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	gnåwtêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	gnåwtéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	gnåwtêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	gnåwté
Ôtes codjowaedjes	come tchicter

gnåwer tot doûçmint.
- A schipe rintré e colidôr, on-z ôt gnåwter l' tchet. — Joseph Pannaye (fråze rifondowe).
gnåwer tot djåzant d' on marcou ki tchôdeye.
(pa stindaedje do sinse) po on on måye di tolminme sôre di biesse.
- Dvins lès batâyes po s’akwèri ’ne frumèle, li råskignou gnawe-têye come ine måle bièsse, mins qwand i vole à ’ne porsûte dèl cisse qui s’a st’acwèrou, il èsprime si djôye à gozouyî doûcièt’mint cåsî à mwètêye vwè— Joseph Minet, "Les oujheas di nosse payis", p. 25.
(viebe å prono) fé on concert di gnawtaedjes tot djåzant di marcous ki tchôdièt.
- Dizo l’ gâz, à costé d’ nosse sôlêye, i n’a ’ne cope di minous qui s’ gnaw’tèt les poûmons foû dè cwérps èt qu’èspêtchèt l’ome di s’ fer ètinde— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), Beau nuage, p.299.