djonnesse
Etimolodjeye
candjîBodje « djonne » avou l’ cawete « -esse ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒɔ̃.ˈnɛs/
- Ricepeures : djon·nesse
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
djonnesse | djonnesses |
djonnesse femrin
- termene del veye di 14 a 25 ans.
- Cråmignons d' nosse djonnesse
Ki vnént come ene caresse
Fé xhilter so les fiesses
Vos agridjants clabots— Émile Wiket, "Fruzions d' cour", "A nosse grand poète Colas Dèfrècheux" (fråze rifondowe). - Dji vos caye el berdouye po flani vosse djonnesse. — Émile Gilliard (fråze rifondowe).
- Cråmignons d' nosse djonnesse
- cwålité di çou k’ est djonne, frisse, novea.
- El djonnesse d’ on bastimint.
- les djonnes.
- A, l’ djonnesse d’ asteure, savoz !
- Li djonnesse di Lidje, voess, roveye li glwere,
Des bleuwès surales et del Djambe di bwès,
Et s' reye-t-ele des omes ki scrijhèt l' istwere,
E nosse deur patwès— Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.11 (1929), "Èl houtche di m’grand-mére" (fråze rifondowe).
Mots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :