dizawurer

Walon (Rifondou)

Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

dizawurer / dzawurer

I. [v.c.]

1. coixhî. Si li tchvå pitreut, vos vs frîz dzawurer. rl a: moudri, froxhî, mesbrudjî, pokî, atraper, arindjî, broyî, sipiyî, sitoker. F. meurtrir, blesser, cogner, froisser.

2. distrure. Ele a dzawuré tot s' robe. Il a dzawuré s' marone. F. détruire, abîmer.

3. (imådjreçmint) disbåtchî. Babi, ni vos endalez nén Vos alez tot m' dizawurer; Sins vos, dji n' sai pus a kî m' date; Dji so dins l' disbene et l' bernate (A. Gauditiaubois).

II. si dzawurer [v.pr.] si pokî, s' atraper, si coixhî. I s' a tot dzawuré tot toumant a l' valêye des grés. F. se blesser.

Disfondowes: d(i)zawirer, duzawirer, dès'zavirer, d(i)zawûrer.

Etimolodjeye: bodje "aweure", rissaetchante betchete di-, z di beloyance (rissaetchî l' tchance).

| dizawuré / dzawuré, êye [addj.] disbåtchî (eye).

1. • Mes pôvès aiwes, come on lavasse di pieles,
     Si disfligotèt, dansèt, schoyèt låvå,
     Et dzawurêye dji m' sitåre et roufele
     Inte des hôts plopes e-n on metchant rouwå
     — Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 108 (fråze rifondowe).

| dizawuråd / dzawuråd, e [o.f.n. & addj.] broye-tot. Dji n' såreu pus shure avou ds efants ossu dzawuråds. F. casseur (euse), destructeur (trice).

Disfondowes: d(i)zawiraud, d(i)zawûraud.

| dizawurance / dzawurance [f.n.] disbåtchance. F. désarroi.