Etimolodjeye

candjî

Bodje « dijh » avou l’ cawete « -ea »

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
dijhea dijheas

dijhea omrin (vî mot)

  1. (mot des cinsîs) dressaedje eshonne di dijh djåbes di dinrêye dressêyes dins les tchamps, po co souwer divant d’ esse tcherieyes.
    • Fåt mete a dijheas divant k’ i n’ plouve. Motî d’ Cînè.
    • Les dijheas sont stampés sol campagne. Motî Gilliard.
    • Adon, gn aveut bråmint des ptits cinsîs ki fjhént co l’ awousse cåzumint al mwin. Fåtchî, fé les djåbes, les astamper et fé des. Georges Michel.
    • I s’ cotroye dins l’ air ki l’ rabresse, dins l’ esté ki waite pal finiesse di ses dijheas. Émile Gilliard.
    • Ine bone odeûr d’osté montéve foû dès dîhês d’ frumint; hâre et hôte, dès grantès plaques di pétrâtes et d’ fôrèdjes fît dès vètès tètchesJean-François Renkin, On dîmègne, 1896.
    • Dismetant, li cinsî, foirt et droet come ene åbe,
      Louke dressî les dijheas fwaits d' årdjintêyès djåbes
      Louis Lagauche, "L' inmant", L' awousse, (1947), p. 81 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

(FE1 a « dizeau »)

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : O100, R13

Pwaire minimom

candjî

/diː.ʒa/ : dijha (do viebe « dire »)

Ratournaedjes

candjî
dressaedje di 10 djåbes