dicåçter
Etimolodjeye
candjîBodje « dicåce », avou l’ dobe cawete « -ter » des viebes.
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | dicåçtêye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | dicåçtez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | dicåçtans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | dicåçtêynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | dicåçtêyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | dicåçtéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | dicåçtêye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | dicåçté |
Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
dicåçter
- (v. sins coplemint) :
- (v. å coplemint nén direk) :
- ramasser (ene sacwè d' bon) po fé dicåce.
- Po sognî l' pourcea, e djulete, nos irans mexhner a oidje; e l' awousse, å frumint et a l' avoenne; ey e setimbe, nos irans dicåçter ås crompires — A. Moors-Schoefs.
- ramasser (ene sacwè d' bon) po fé dicåce.
- (viebe å coplemint) :
- consacrer a (on sint) e djåzant d' ene eglijhe, evnd.
- L' eglijhe di Bayamont est dicåçtêye a sint Antoenne.
- siner (onk di ses lives) po on lijheu tot djåzant d' l' oteur.
- consacrer a (on sint) e djåzant d' ene eglijhe, evnd.
Parintaedje
candjîRatournaedjes
candjîfé dicåce
- Francès : faire la fête (fr)
consacrer a (on sint) e djåzant d' ene eglijhe, evnd.