cwincser
Etimolodjeye
candjîMot-brut « cwink », racuzinåve avou l' almand « quiecken »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kwɛ̃ːk.ˈse/ /kwɛ̃ːk.ˈsiː/ /kwɛːk.ˈse/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kwɛ̃ːk.ˈse/
- Ricepeures : cwinc·ser
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | cwincsêye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | cwincsez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | cwincsans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | cwincsêynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | cwincsêyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | cwincséve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | cwincsêye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | cwincsé |
Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
cwincser (viebe å coplemint)
- fé on cwincs.
- Li violon zimtêye,
A tchaeke côp d' airçon;
Li piston cwincsêye,
A costé do ton— Henri Simon, "Å bourlå" (1883) (fråze rifondowe).
- Li violon zimtêye,
- (brut), (oujhea), (tindreye) criyî å dandjî (tot djåzant d' on cok ås abranles, d' ene spawtêye poye ou d' on pénson metou astok divins ene batreye di tchant, d' ene biesse k' on-z axhore).
- Li poye cwincsêye cwand on l' vout prinde — D.T.W.
- Dji vs va fé cwincser — D.T.W.
- Les håvurnas des voyes avizént des spawtas,
Dizeu l' rivlete, on vî coirbå cwincséve sins rla,
Tot fjhant k' on tchén djondant l' eglijhe, hoûléve a moirt— Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.31 (1929), "Li nècale d’amour" (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîMots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîSipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîfé on cwincs
- Francès : faire un couac (fr)
criyî å dandjî (tot djåzant d' on cok ås abranles, d' ene spawtêye poye ou d' on pénson metou astok divins ene batreye di tchant, d' ene biesse k' on-z axhore)
- Francès : crier de détresse (en parlant du coq qui sonne l'alarme, de la poule effrayée, du pinson vaincu dans un combat de chant, d'un animal qu'on égorge, etc.) (nén ratournåve direk e francès)