boket
Etimolodjeye
candjîBodje « boke » avou l’ cawete « -et ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /bɔ.ˈkɛ/ /bu.ˈkɛ/ (oyon O.OU)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bɔ.ˈkɛ/
- Ricepeures : bo·ket
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
boket | bokets |
boket omrin
- pårteye d’ ene sacwè.
- tchamp, terén.
- Il a vindou s’ boket å Bwès d’ Hous.
- C’ est tos bokets po des eplaeçmints.
- pitit moumint.
- La on boket k’ on n’ l’ a pus veyou.
- court sicrijhaedje.
- I nos a fwait plaijhi, tos les moes, tot nos lijhant ses plaijhants bokets.
- (pus stroetmint) hagnon d' on scrijhaedje.
- Mågré tot çou k’ on dit, nos polans aveur l’ espwer sol djoû di dmwin, cwand nos veyans, sol poite di l’ oujhene, li djonne ovrî speli on boket d’ gazete el plaece do ronfler tot fjhant s’ prandjire. — Arthur Xhignesse, « Bwègnes mèssèdjes & pititès gotes » (1905), p.14 (fråze rifondowe).
- coûte muzike
- On boket d' muzike.
Ratourneures
candjî- Sint Pansåd n’ a nén co rciné ; dinez lyi on ptit boket : dijhêye des mascarådes å crås mårdi.
- Ça vå mî k’ ene djambe cassêye et les bokets pierdous
- mete a bokets
- [toumer a bokets]]
- a bokets : spiyî e ptis bokets
- Diâle m’arawe, di-dje atot léhant çoula, n’årît-t-i nin stu djoyeûs zèls ossi cès deûs la ? Portant, ‘n-aveût dèdja ‘ne mwinde tchoke qui Sodome èsteût-st-a bokèts — Georges Ghys.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîcourt sicrijhaedje
- Francès : écrit littéraire
a bokets
- Francès : en morceaux (fr), en lambeaux (fr), en miettes (fr)